What and how to teach religious moderation at the undergraduate level still concerns academics. This study aims to explore the perceptions of lecturers and students about the objectives, content, and strategies used in learning religious moderation. This study uses a multiple-case exploratory design with a qualitative approach. Data were collected through interviews with eight lecturers and 15 students from public and Islamic universities in Indonesia. Data analysis in this study used conventional content analysis methods with an inductive coding process. The (...) first two authors analysed data, and their agreement was calculated using Cohen’s kappa of 0.90. As a result, participants said that the ultimate goal of learning moderation in religion is to teach students about aligning views on religion and non-religion. The content that needs to be taught early and as a firm root of religious moderation is the internal harmony of religious communities. Finally, the development of campus culture can be an alternative model to internalise the values of religious moderation. Contribution: Overall, this research helps us to understand what kind of religious moderation learning we want to introduce in Indonesian universities. (shrink)

ABSTRACT:We examine the practice of nepotism in the Arab World and analyze how a rational-legal model of bureaucracy was never able to take hold. We draw upon ideas from institutional theory and related notions of legitimacy to provide an explanation of nepotism’s extraordinary persistence. Then we use arguments to speculate how the appearance of institutional entrepreneurs who are advocates for a new hybrid form of nepotism might begin to colonize a social space created by larger political and economic changes that (...) are sweeping the Arab World. Those entrepreneurs must persuade other members of an extended family that the current practice of nepotism is typically destructive of a firm’s competitive performance. In addition, they will argue that nepotism as currently practiced violates teachings of Islam. This second argument is likely to be particularly effective with an audience that sees Islam as a source of universal notions of justice and fairness. (shrink)

The purpose of the study was to find out the adequacy of upper basic Social Studies curriculum content for sustainable development in Nigeria as assessed by Social Studies teachers. 306 Social Studies teachers from 341 upper basic schools in Kwara State participated in the study. A researcher-designed questionnaire was used to collect data that were analysed using descriptive statistics and chi-square. The results showed that the content of upper basic Social Studies was not adequate, as assessed by teachers. It was (...) also revealed that teachers’ assessment was significantly influenced by teaching experience, qualification and school type. However, the research showed that gender did not significantly influence Social Studies teachers’ assessment. Based on the findings, it was suggested that upper basic Social Studies curriculum should be reviewed and taught so as to ensure sustainable development in Nigeria. (shrink)

This paper examines the use of tablet personal computers and how they interfere with Nigerian undergraduates reading culture and love for educational books. The study adopts a descriptive research design. The University of Ilorin undergraduates constitute the population for this study while 200 level students of three faculties across the university constitute the target population. Stratified sampling technique was used to sample the needed respondents. A researchers’ designed questionnaire was use for data collection. The collected data was analysed using descriptive (...) statistics. The findings revealed that access to tablet computer influence the undergraduate reading culture. Also, 55.7% of 200 level undergraduates read more electronic materials on their tablet computer than printed texts. Based on the findings of this study, it is recommended that students should be encouraged to visit the library and read textbooks since there is certain fundamental knowledge that might not be accessible on the net. (shrink)

Extropy, as a complementary dual of entropy, has been discussed in many works of literature, where it is declared for other measures as an extension of extropy. In this article, we obtain the extropy of generalized order statistics via its dual and give some examples from well-known distributions. Furthermore, we study the residual and past extropy for such models. On the other hand, based on Farlie–Gumbel–Morgenstern distribution, we consider the residual extropy of concomitants of m-generalized order statistics and present this (...) measure with some additional features. In addition, we provide the upper bound and stochastic orders of it. Finally, nonparametric estimation of the residual extropy of concomitants of m-generalized order statistics is included using simulated and real data connected with COVID-19 virus. (shrink)

This paper undertakes an in-depth examination of the intriguing argument for the existential import of negative propositions by the fifteenth-century Ottoman scholar Hatibzâde Mehmed (d. 1496) and the counterarguments by his disciple, Taşköprizâde Kâsım (d. 1513). It argues that this discussion is a significant example of Ottoman scholars engaging in long-standing disputes concerning the nature and ontological ground of negative propositions, which date back to Plato and Aristotle. It is also intended to underline the need for considering not only logic (...) texts but also works primarily associated with other disciplines in order to attain a comprehensive picture of logical discussions in the post-classical period of Islamic thought. (shrink)

This paper undertakes an in-depth examination of the intriguing argument for the existential import of negative propositions by the fifteenth-century Ottoman scholar Hatibzâde Mehmed (d. 1496) and the counterarguments by his disciple, Taşköprizâde Kâsım (d. 1513). It argues that this discussion is a significant example of Ottoman scholars engaging in long-standing disputes concerning the nature and ontological ground of negative propositions, which date back to Plato and Aristotle. It is also intended to underline the need for considering not only logic (...) texts but also works primarily associated with other disciplines in order to attain a comprehensive picture of logical discussions in the post-classical period of Islamic thought. (shrink)

The Islamic psychology (IP) community in Europe has recently witnessed a heated debate about the credentials required to participate in the theoretical substantiation of IP and Islamically integrated psychotherapy and counseling. This debate has provided convenient circumstances for Muslim psychologists and Islamic scholars alike to rethink their roles within the flourishing movement. Specifically, the discussions hint toward the importance of adopting a collaborative research methodology for IP, in particular for basic research. The methodology of choice will need to define the (...) necessary qualifications and responsibilities of scholars and psychologists in a collaborative research process (personal collaboration) and evince its capability to appropriately marry knowledge and data, diverging research methods, and perspectives, concepts, and theories from Islamic studies and contemporary psychology (content‐related collaboration). Here, we devise and offer a case illustration of an Islamic Psychology Basic Research Framework (coined the SALAAM Framework). This framework uses the Institute for Interdisciplinary Studies (IIS) Model of Interdisciplinary Research, developed by the IIS at the University of Amsterdam. Our first aim is to appropriate the IIS model for the IP literature by applying the model's research process phases and technique for the integration of disparate bodies of knowledge—that is, the identification of common ground—to methodological approaches in the contemporary IP literature. Our second aim is to exemplify the devised SALAAM Framework using the relatively unexplored area of Islamic cognitive theories (ICTs), which remain underdeveloped in contemporary psychological literature, primarily because of a lack of commensurability with the nomenclature of contemporary psychology. We thus provide a primer on the potential scope of ICTs. Toward the end of this article, we discuss the potential of the project of interdisciplinary construction of Islamic psychological theory, and the ability of the SALAAM Framework to establish a research program in IP that centers on cognition. We finally offer our reflections on the distinctiveness of Islamic psychologies in comparison to mainstream and Christian psychology. (shrink)

İslam’ın ilk vahyi kabul edilen Alak suresinin ilk beş ayeti eğitim açısından daha çok “oku” emri üzerinden yorumlanmaktadır. Bir ve üçüncü ayette tekrar eden bu oku emri, açık bir okuma ve öğrenme vurgusu olarak sunulmaktadır. Dördüncü ayetteki “kalem” ifadesi okumanın yanında yazmayı da sürecin bir parçası olarak takdim eder. “Rabb” ile “terbiye” arasındaki ilişki de yine eğitimin etimolojisi ve tanımı söz konusu olduğunda ilk vahiy bağlamında öne çıkartılan hususlar arasındadır. Bununla birlikte eğitimin temel unsuru insandır. İlk ayetler eğitim açısından incelenirken (...) bu unsur dikkatlerden kaçmaktadır. Buradan hareketle “Eğitimin temel unsuru kabul edilen insan, İslam eğitim sürecini başlatan ilk vahiyde nasıl ele alınmıştır?” sorusun cevabı aranmıştır. Doküman analizi yoluyla yürütülen çalışmada klasik dönem müfessirlerinin eğitimin temeli olan insan unsurunu nasıl ele aldıkları incelenmiştir. 14. asrın sonuna kadar eserleri incelenen müfessirler Alak suresinin ilk iki ayetine dair yaptıkları yorumlarda “insanın şerefi” neticesine ulaşmışlardır. İnsanın İslam’daki yüksek mevkiinin ilk vahiyde yer alması, İslam eğitim programlarının “insanın şerefi” ekseninde tasarlanması yönünde bir mesajdır. (shrink)

This study reveals that increases in the global population command an augmented demand for products and services that calls for more effective ways of using existing natural resources and materials. The recent development of information and communication technologies, which had a great impact on many areas, also had a damaging effect on the environment and human health. Therefore, societies are moving toward a greener future by reducing the consumption of nonrenewable materials, raw materials, and resources while at the same time (...) decreasing energy pollution and consumption. Since information technology is considered a tool for solving ecological difficulties, the green Internet of things is playing a vital role in creating a sustainable home. Extensive data analysis is required to obtain a valuable overview of the large and diverse data generated by the G-IoT. The gathered information will facilitate forecasting, decision-making, and other activities related to smart urban services and then contribute to the incessant development of G-IoT technology. Therefore, even if sustainable and smart cities become an actuality, the G-IoT approach and the knowledge gained through big data analysis will make cities more sustainable, safer, and smarter. The goal of this article is to combine innovation in technological development with the main focus on resource sharing in creating cities that improve the quality of life while reducing pollution and realizing more efficient use of the raw materials. In the practice of big data science, it is always of interest to provide the best description of the data under consideration. Recent studies have pointed out the applicability of the statistical distributions in modeling data in applied sciences. In this article, we introduce a new family of statistical models to provide the best description of the life span of the wireless sensors network’s data. Based on the proposed approach, a special submodel called new exponent power-Weibull distribution is studied in detail. The applicability of the proposed model is shown by analyzing the life span of the wireless sensors network’s data. (shrink)

This paper aims to explore the experiences of female leaders considering the interplay of gender, religion, and culture. Drawing on an inductive-qualitative study, the paper examines perceptions regarding the role of religion and cultural norms in women’s ascension into leadership positions in Jordan. The results indicated that Jordanian women leaders adopted an Islamic feminist worldview and did not embrace a liberal nor a socialist/Marxist feminist worldview. Women leaders seemed wanting to claim their religion back from those forces that are reportedly (...) holding their aspirations hostage to monolithic interpretations of religious texts. By constantly referring to their religion, female leaders wanted to be granted spaces of trust and responsibility in leadership positions that they did not see contradictory to the way they understood their faith. The paper provides insights into how women leaders understand prejudicial stereotypes and discrimination in their society, explaining how those are linked to patriarchal socio-cultural traditions emphasizing male control. (shrink)

Aydınlanma, coğrafi keşifler, sanayi devrimi ve benzer etkenlerin tesiriyle doğuya hâkim olma ümidine kapılan batı emperyalizmi, istila ettiği toplumları tanıyıp iç dinamiklerini deşifre etmek için oryantalist çalışmaları başlatmıştır. 19. yüzyılın ilk yarısından itibaren başlayan ve farklı boyutlar kazanarak günümüzde de devam eden bu çalışmalar çok yönlü ve çeşitlidir. Arap edebiyat tarihi çalışmaları bu çalışmaların önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Her ne kadar Arap şiiri hakkında bazı oryantalist iddialar polemik konusu olmuş ise de oryantalist telif tarzı Arap yazarlar arasında kabul görmüş ve (...) Arap edebiyatı tarihine dair yazılan kitapların genelini şekillendirmiştir. Bu makalenin konusu Mısırlı âlim ve edebiyatçı Mustafa Sadık er- Râfiî’nin Arap edebiyat tarihine dair oryantalist yaklaşıma ve yazım tarzına yöneltiği eleştirileriler ve bu eleştirilerin değerlendirilmesidir. Râfiî’nin bu alanda yazdığı kitabın başlangıç kısmından çıkardığımız bu eleştirileri terim eleştirisi, kalıp eleştirisi, niyet eleştirisi, pratik fayda eleştirisi başlıkları altında topladık. Bu başlıklar altında incelediğimiz eleştirilerin ortak noktası bunların esasında bir paradigma eleştirisi olmasıdır. (shrink)

Önvarsayım, modern dilbilim kavramlarından olup özellikle edimbilimin ilgi alanına girmektedir. Önvarsayım, varlık sahasında olan bir şey hakkında konuşmacı veya yazar ile muhatap veya okur arasında paylaşılan örtük ve kesin bilgi olarak tanımlanmaktadır. İletişim esnasında konuşmacı, önvarsayımı hesaba katarak söylemini düzenler, dinleyici ise önvarsayımı dikkate alarak o söylemi yorumlar. Bu bağlamda iletişim tarafları arasında önvarsayımın oluşmasına zemin hazırlayan önvarsayım tetikleyicileri vardır. Bu araştırmanın amacı, modern dilbilim kavramlarından olan önvarsayımın işlevi ve tetikleyicilerinin klasik Arap dili kaynaklarında muktezây-ı hâl bağlamında tezahürlerini tetkik etmektir. (...) Çalışmada önvarsayımın anlamını yansıtması açısından klasik Arap dilbilim kaynaklarında yapılan söylem analizleri incelenecektir. Ayrıca ilk dönem Arap dil çalışmalarından başlamak üzere bağlamın gereği olarak söylem telifinde ve anlam tespitinde bu konunun ele alınış biçimi üzerinde durulacaktır. Çalışma neticesinde erken dönem Arap dili kaynaklarında yapılan söylem analizlerinde muktezây-ı hâlin önvarsayıma bağlı anlamları haiz olduğu tespit edilmiş ve dolayısıyla erken dönem Arap dil çalışmalarında önvarsayımın işlevinin farkında olunduğu anlaşılmıştır. (shrink)

Kur’ân ve hadislerde geçen müteşâbih ifadelerin nasıl anlaşılacağına dair kelâm geleneğinde ciddi tartışmalar yaşanmış ve farklı ekollere mensup âlimler tarafından birçok eser yazılmıştır. Mâtürîdî bir âlim olan Nâsırüddîn es-Semerkandî de bu çalışmada tenkitli neşri sunulan Fethu’l-ğalak fi’t-tevhîd adlı eseri kaleme almıştır. Günümüze ulaşan Arapça elyazması Süleymaniye Kütüphanesi Fatih koleksiyonunda 3142 demirbaş numarasıyla bulunmaktadır. Bildiğimiz kadarıyla bu alanda müstakil olarak kaleme alınmış olup günümüze ulaşan tek Mâtürîdî eser olma özelliğine sahiptir. Akıl ve şeriatten hareketle yapılması gerektiğini savunduğu te’vîlin belirli ilkeler çerçevesinde (...) özellikle de luğavî anlamın dışına çıkmadan müteşâbih ifadelerin muhkemlere hamlederek yapılması gerektiğini belirtmektedir. Bu noktada çizdiği çerçevede olmayan ve uç noktalar olarak gördüğü Bâtinîlerin ve Hanbelîlerin te’vîl anlayışlarını da eleştirmektedir. Müteşâbih ifadeleri te'vîl etmeyi uygun gören Mâtürîdî-Hanefî geleneğin yaklaşımını ortaya koymasının yanında geç bir dönemde yazılan eser bu konuda ele alınan ifadelerin yorumuna dair zengin ve bilgilendirici bir içerik sunmakta ve müteşâbihlerin bütünsel anlaşılması yönünde imkân sağlamaktadır. Bu çalışma kapsamında müteşâbihe dair bir giriş, es-Semerkândî’nin hayatı ve eserin tenkitli neşri dikkatlere sunulacaktır. (shrink)

Bu araştırma, Birinci Mushaf Projesi’nden yarım asır sonra gerçekleşen önemli bir projeyi ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Bu proje, hicrî 84 ve 85 yılları arasında Irak’ın Vâsıt şehrinde zamanın Kûfe ve Basra (Irâkeyn) valisi Haccâc b. Yûsuf’un (ö. 95/714) girişimi ve Emevî Halifesi Abdülmelik b. Mervân’ın desteğiyle uygulamaya koyulmuştur. Projenin yürütülmesini ise Hasan-ı Basrî (ö. 110/728) üstlenmiş ve hafızlar, kâtipler ve kârîler gibi çok sayıda uzman kişiden oluşan komisyonlara başkanlık etmiştir. Bu çalışmada Giriş’in ardından bu projeye yol açan etkenlerden söz edilmiştir. Bunların (...) başında da üçüncü Halife Osman’ın başlattığı Kur’an metninde birliğin sağlanması düşüncesi gelmektedir. Daha sonra bu projenin sahibi Haccâc’tan bahsedilmiş, bu projenin nerede ve ne zaman gerçekleştiği, projede yer alan önemli şahsiyetlerin kimler olduğu şeklindeki bir dizi soru cevaplanmıştır. Daha sonra Proje’nin hedefleri hakkında ayrıntılara girilmiş, Haccâc’ın Osman Mushaf’ında toplam on bir harfte değişiklik yaptığı isnâdında bulunan rivayetler tartışılmış, bu rivayetler incelenerek eleştiri süzgecinden geçirilmiş ve İkinci Mushaf Projesi’nin Hz. Peygamber ve hulefâ-i râşidîn döneminde gerçekleştirilen Birinci Mushaf Projesi’ni tamamlayıcı mahiyette olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ardından İslam devletinin tanık olduğu siyasi çalkantıların ardından İkinci Mushaf Projesi’nin akıbetinin ne olduğu hususuna değinilmiştir. (shrink)

In this article, the effects of Internet use on the perception of loneliness of university students are investigated. The research sample consists of 202 university students studying medicine at Abant Izzet Baysal University. Demographic questions, “UCLA loneliness scale” and “ Internet Cognitive Status Scale (IBSQ)” were used in the study. The results of the questionnaires were transferred to SPSS and Mann Whitney U, Kruskal Wallis H and Spearman correlation analysis were performed. As a result of the analysis, it was observed (...) that men had a sense of solitude more than girls. It has been determined that internet use and the time allocated to the internet is more in men. In addition, the time allocated to the internet, economic situation, age, according to the variables lived in the perception of loneliness and problem with the use of Internet has been seen to be significantly different. According to the scores of the UCLA scale and the IBSQ scale, 92,1% of students have a mild and moderate sense of solitude and 7,9% have a dense sense of Solitude. 88.1% of students use normal and 11,9% problem-free internet. When the scores obtained from the scales were examined, it was found that the scores obtained from the UCLA scale (35.76±7.84) and the scores obtained from the IBD scale (97.14±31.83) were determined. In the correlation analysis, where the impact of Internet use on loneliness perception of the students was measured, it was concluded that there was a weak correlation (R=0.327 and p=0.000) and therefore the problem of Internet use affected loneliness perception even at a low level. (shrink)

Ghent Üniversitesi öğretim üyeleri arasında yer alan Jo Van Steenbergen’in kaleminden çıkan bu çalışma Memlûk sosyal ve politik tarihi açısından son derece önemlidir. Müellif bu eserde genel hatlarıyla Memlûk Devleti’nin klasik devlet teşkilatından kopmalarının akabinde ortaya çıkan siyasi boşluğun (kaos) nasıl doldurulmaya çalışıldığını, emir-i mîe adını verdiğimiz sultandan sonra en yetkili âmirlerin nasıl bir politik güç edindiklerini, ulema sınıfının siyaset sınıfıyla nasıl bir ilişkisi olduğunu ve bu ilişki çerçevesinde ulema sınıfının siyaset sınıfına nasıl bir meşruiyet sağlama gayreti içerisinde olduğunu ele (...) alıp tartışmıştır. Üç bölümden oluşan eserde; meşru iktidar, etkin güç ve kaosun düzensizliği hususunda ayrıntılı bilgiler verilmiştir. Müellif öncelikle meşru iktidardan ne anladığını dönemin kaynakları aracılığıyla ifade ederek, Memlûk devlet geleneğinde kölemenlerin (memlûk) yerinin ne olduğunu, Mısır özelinde nasıl bir değerleri olduğunu ve bu askerlerin zamanla iktidarı mutlak anlamda ele geçirmeleriyle birlikte halk üzerinde nasıl bir meşruiyet sağladıklarını tartışmıştır. Bu çerçevede Steenbergen, kölemenlerin Memlûk Devleti’ndeki tarihçesine kısaca değinerek, onların Salih Eyyûb (ö. 1249) tarafından orduya alınıp “seçkin” bir asker yapıldıklarını izah etmeye çalışmıştır. Ardından Bahrî memlûklerin iktidarı ele geçirmede nasıl bir rol oynadığını, bir taraftan Moğollarla diğer taraftan da Frenklerle mücadele ederek halk tarafından nasıl kabul edildiklerini ele almıştır. Bu noktada müellife göre ilk etapta sadece “hükümdarın koruyucuları” olarak anılan Bahrî memlûkleri, Frenk ve Moğollarla yaptıkları başarılı savaşlar neticesinde “İslâm’ın koruyucuları” olarak anılmış ve kabul edilmişlerdir. Steenbergen’e göre memlûk/kölemen hizipleri kurulmadan bir emirin ya da sultanın hâkimiyetinden söz edilemez. Dönemin seçkin emirleri tarafından kurulan hizipleşmeleri harekete geçiren şey; hâmilik, (patronage) nimet elde etme (tayin-terfi/ikta) ve makbulü’l-kelime olma arzusuydu. Her hizip hâkimiyet kurmak için birbirleriyle mücadeleye girmekten geri kalmamıştır. (shrink)

Kelime olarak ‘öncekiler’ anlamında selef kökünden türetilen Salafism, ‘öncekilerin izini takip edenlerin yolu’ demektir ve bir tür dinsel tutuculuk ve muhafazakârlık anlamına gelmektedir. İslam geleneğinde Islamic tenetlara katı ve literal bağlılığı ve dinin saf asıllarına dönüşü ifade eden Salafism, günümüzde İslami ilimler, siyaset bilimi ve uluslararası ilişkiler gibi alanlarda dinsel radikalizm ve köktencilikle eşanlamlı olarak kullanılmaktadır. Geleneksel formuyla, dinsel akılcılığa ve yorum yanlısı olmaya karşı bir duruş üzerinden kendini kuran Salafism, din içi çoğulculuğa ve sekülerizme karşı öze dönüşcü bir tepkiyi (...) temsil etmektedir. Dinin özüne dönüşü savunan Salafi paradigma, Müslüman medeniyetinin düşünsel ve sanatsal başarı ve ürünlerine de kuşkuyla bakar, bu yönüyle de kültür karşıtı bir tutumu temsil eder. Selefi eylemci grupların İslam medeniyetine ve diğer kültürlere verdikleri zarar bunun somut örneklerini oluşturmaktadır. Bu çalışma modern zamanlarda Salafism parlamasına yol açan nedenler üzerinde yoğunlaşmaktadır. Çalışmada, toplumsal değişim, modernleşme ve sekülerleşme karşısında hangi dinsel ve toplumsal kaygıları temsil ettiği analiz edilmektedir. Salafismin Sünnilik ile ilişkisi incelenmekte ve onu Sünnîliğin dışında göstermeye çalışan yaklaşımların yanıltıcı yanlarını vurgulamaktadır. Disiplinler arası yaklaşımla konuyu ele alan çalışma, teoloji ile siyaset bilimi ve uluslararası ilişkilerin kesişme alanında analizler içermektedir. Selefilik ile ilgili kavramsal analizler, bu kavramın İslam öncesi köklerini ortaya koymaktadır. Aslında her toplumda rastlanan ve geçmiş bir öz atfetme ve bugünü yönetme ihtiyacı Araplarda ‘ataların yoluna tâbi olma’ şeklinde belirir. Geçmişin kutsanması, yeniliklerden ve farklılıklardan kuşku duymayı doğurur. Selefîlik tarafından temsil edilen ‘İslamî özcülük’ değişime karşı sabitliği, çoğulculuğa karşı özcülüğü, akla karşı nassı, ibtida yerine ittiba’yı savunur. Dinî konularda katı nassçı ve literal tutumu benimsediği için kelam, felsefe ve tasavvufu dinden uzaklaşma sayar. Tarihe bakışta kötüye gidiş, özden uzaklaşma ve çürüme düşüncesine bağlıdır. Modern dönemlerde İslam dünyası çok yönlü bir kriz ve çöküş yaşamıştır. Siyasal alanda başlayan sorunlar kimlik ve değerler alanına doğru genişlemiştir. Kimliği, özü ve inancı koruma kaygıları radikal bir tutuculuk olarak selefiliği beslemiştir. Krizlerin artarak devam ettiği İslam dünyasında Selefilik bir düşünce, inanç, yaşam tarzı ve eylem türü olarak ilgi çekmektedir. Ancak yaşanabilir bir alternatif üretmek yerine tepkisel bir duruşu temsil etmekte, minimal ve sert bir dinî yaşantıyı savunmaktadır. Ayrıca kültüre ve sanata yönelik sert yaklaşımı, İslam medeniyeti açısından nihilist bir bakışı ifade etmektedir. Sünnî dünyada Selefilik ile ilgili bir kafa karışıklığı göze çarpmaktadır. Bu karışıklık tarihsel ve teolojik olarak selefiliğin Sünnilik tarafından benimsenmesi ile ilgilidir. Oysa güçlenen yeni Selefilik mevcut Sünnî kimliğini oluşturan unsurları reddetmektedir. Bu Sünnilik açısından kriz içeren bir durumdur. Kelam, fıkıh ve tasavvuf bilgisine dayalı kapsayıcı Sünnilik ile katı nasscı ve dışlayıcı Selefilik arasındaki teolojik gerilim hala devam etmektedir. (shrink)

The figure of Yusuf plays a leading role in Ibn Arabi's works as a paradigm of beauty, lord ofthe world of symbols and prophet in the broad fields of Imagination. This article follows him from the youth works of al-Shaykh al-Akbar, up to de texts of his years. In it, we can see how concepts in his books are gradually richer, and can appreciate the remarkable paralellism between Yusuf's coranic image and the mystic from Murcia himself.

Belâgat ilmi, Arap dilinin özelliklerini kavramada ve gizemlerini anlama konusunda önemli bir yere sahiptir. İslam’la birlikte lafzıyla mûcize olan Kur’ân-ı Kerîm inmiş ve sonrasında bu kitapla belâgat ve hitabet konusunda zirvede bulunan Araplara meydan okunmuştur. Nitekim Kur’ân-ı Kerîm’in indirildiği dönemde muhatabı olan toplum Belâgat ve Fesahat konusunda son derece başarılı bir toplumdu. İşte Kur’ân-ı Kerîm’in böyle bir meydan okumasına bakılarak belâgat açısından ne kadar zengin olduğu daha da fazla anlaşılmaktadır. Aynı zamanda Kur’ân hitap açısından öyle bir üslup kullanmıştır ki İslam’a (...) karşı olan kimseler bile bu üslup karşısında hayretler içerisinde kalmışlardır. Hayret etmeleri dışında kendilerinden bir benzerini getirmeleri talep edilmesi karşısında da aciz kaldıkları kanıtlanmıştır. Kur’ân-ı Kerîm’in içeriğinde ve üslubunda görülmeyen, yüzeysel olarak bakıldığında hemen anlaşılmayan, derin araştırma sonucu ulaşılan edebî güzelliklere ve ayetlerin nazmında gizlenmiş edebî sanatlara Belâgat ilmi yardımıyla ulaşılır. Bu bakımdan Arap dili ilimlerinden gerek Sarf ve Nahiv ilmi olsun gerekse Belâgat ilmi olsun Kur’ân-ı Kerîm’deki sûreler ve ayetlerin doğru anlaşılması konusunda önem arz eden ilimlerdir. Kur’ân-ı Kerîm’in her sûresi Belâgat ilmi açısından kendisinde birçok edebî sanatı barındırmaktadır. Mesela Kur’ân-ı Kerîm’in ilk sûresi olan Fâtiha sûresinin edebî yönden oldukça zengin bir sûre olduğu söylenmiştir. Fâtiha sûresinin edebî yönden olan bu zenginliği dolaylı olarak manasına da açık bir şekilde etki etmiştir. Bu minvalde Fâtiha sûresinin sadece Ebû Hayyân’ın “el-Baḥrü'l-muḥîṭ” adlı eserinde belirtmiş olduğu edebî sanatlarının tanıtımı ve açıklaması yapılmıştır. Bu eser etrafında amacımız belâgat ilmi içerisinde edebî sanatların ayetler üzerinde anlam bakımından katkılarını araştırmaktır. Çalışma da bahsi geçen edebî sanatlar genel olarak Arap dili ve Belâgat ilminden bahseden kaynaklardan araştırılmış ve incelenmiştir. Bu sanatlar hakkında elde edilen bilgilere ve tespitlere de burada yer verilmiştir. Bu edebî sanatların genel olarak oluşumu, Fâtiha sûresinde var olan birden fazla kıraat vücûhâtının belâgat ilmi açısından tahlil edilmesi ve anlamsal bağlamda söz dizime kattığı mana derinliği doğrultusunda gerçekleşmiştir. İçerikteki konular üzerinde derin bir açıklama yapılmaya çalışılmış ancak amacın dışına çıkılmamaya gayret edilmiştir. Konular kısaca ifade edilerek bu sanatların ayette nerede ve nasıl ortaya çıktığından bahsedilmiştir. Bu çalışmamızda Belâgat ilmi ve sanatları veciz bir şekilde ele alınmaya çalışılmış ayrıca edebî sanatların ayetler üzerindeki etkileri ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Son olarak da bu edebî sanatların Kur’ân-ı Kerîm’i anlama bakımından ne kadar önemli olduğu çalışmanın genelinde anlatılmaya çalışılmıştır. (shrink)

Yaygın din eğitimi örgün din eğitimin dışında bireylerin dini ihtiyaçlarını gidermek için resmi ya da özel kuruluşlar vasıtasıyla her bireye planlı ve amaçlı olarak verilen eğitimdir. Günümüzde yaygın din eğitimini şekillendiren temel kurum Diyanet İşleri Başkanlığıdır. Diyanet İşleri Başkanlığı yaygın din eğitimini cami içi ve cami dışı olarak yerine getirmektedir. Cami içi yaygın din eğitimi ise; vaaz, hutbe ve kuran öğretimi ile yapılmaktadır. Bu eğitimlerden olan hutbe, Müslümanları ilgilendiren bütün konuları ele alarak topluma dini bilgileri öğretmek; insanlarda olumlu yönde davranış (...) değişikliği oluşturmak, hedef kitlenin iman, ahlak ve toplumsal farkındalık bakımından duyarlı hale gelmesini sağlamak için bireylere yardımcı olmaktır. Yaklaşık olarak aynı dönemlerde doğmuş, aynı dönemin özelliklerini paylaşmış, benzer sorumluluklara sahip bireyler aynı kuşak bireyleri olarak tanımlanır. 1990-2015 yılları arasında doğmuş büyümüş bireyler Z kuşağı bireyleri olarak adlandırılmaktadır. Bu kuşak bireyleri interneti kullanma, teknolojiyi sevme, görsele aşina, üretken ve eşitlikçi gibi özelliklere sahiptir. Bu durum Z kuşağının sosyalleşmesinde, yaşam alışkanlıklarında ve öğrenme sitillerinde farklıları beraberinde getirmiştir. Yaygın din eğitim nesiller arasındaki bu farklılıkları dikkate alarak bireylerin kendilerini geliştirmelerine ve bilgilerini güncellemelerine yardım etmelidir. Bu sebeple yaygın din eğitimi Z kuşağının ihtiyaçlarını dikkate alarak farklı metot ve etkinlikleri geliştirmesi gerekir. Bu bağlamda Z kuşağının gözüyle Cuma hutbelerinin nasıllığı önemli hale gelmektedir. Buradan hareketle Z kuşağının Cuma hutbelerine karşı tutumlarını incelemek için Cuma hutbeleri değerlendirilmiştir. Araştırmamız, Z kuşağının Cuma Hutbelerini algılamalarını incelemek amacıyla tanımlayıcı araştırma tasarımı ile yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini Konya İli Seydişehir, Beyşehir ilçesinde 14-25 yaş aralığındaki 175 birey oluşturmaktadır. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan ‘Birey Tanılama Formu’ ve ‘Cuma Hutbelerine İlişkin Bilgi Formu’ aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmada, verilerin analizinde IBM SPSS (IBM Statistical Package for Social Sciences Corp.; Armonk, NY, ABD) 25.0 programı kullanılmıştır. Araştırma verileri değerlendirilirken kategorik değişkenler için frekans dağılımı (sayı, yüzde), sayısal değişkenler için tanımlayıcı istatistikler (ortalama, standart sapma) kullanılmıştır. Araştırmaya katılan katılımcıların yaş ortalamaları 17.04’dir. Katılımcıların çoğunluğunun lise öğrencisi olduğu görülmüştür. Araştırmada Z kuşağının Cuma hutbelerine katılım sağladığı, hutbelerden umut bekledikleri, olumlu yönden etkilendikleri görülmüştür. Ancak Cuma hutbelerindeki konuların yerel ve güncel konuları ele almadığı ifade ederek anlatılan konuların hatırlamadıkları, aynı konuların tekrar ettiği, gençlere yönelik olmadığına ulaşılmıştır. Ayrıca hutbelerin sunumu, süresi ve imamların yaklaşımlarından dolayı problemler yaşandığı tespit edilmiştir. (shrink)

_The first book length-work on Afa Ajura and translation of his complete poems_ This is the first English translation of and commentary on the collected poems of Alhaj Yūsuf Ṣāliḥ Ajura (1910–2004), a northern Ghanaian orthodox Islamic scholar, poet, and polemicist known as Afa Ajura, or “scholar from Ejura.” The poems, all handwritten in Arabic script, mainly in the Ghanaian language of Dagbani and also Arabic, explore the author’s socio‑religious beliefs. In the accompanying introduction, the translator examines the diverse themes (...) of the poems and how they challenge Tijāniyyah Sufi clerics and traditional practices such as idol worship. (shrink)

: Muḥammad ibn Yūsuf al-Sanūsī, who was one of the theologian of later Muslim Asʿharī theologians, is one of the scholar came to the fore in Maghrib. Although al-Sanūsī shapes his thoughts within the Asʿharī’s kalam system, he presents new contributions to this system with his own unique perspective. In particular, his effort to give importance to reason in maʿrifat Allāh is remarkable. According to him, maʿrifat Allāh can only be reached with reflection. Also the reflection is waʿẓ or contexture (...) process done in the reason. When a method is followed, such an reflection leads to the maʿrifatullāh. In particular, the ruling wisdom adds a form to the functioning of the reason through its perceived and compassionate perceptions. For a believer to know the necessary, the permissible and the impossible is to use the reason. In this context al-Sanūsī imposes a central role in the concept of judgment. If the human can operates its reason in this way, necessarily will comprehend that he/she is created. In the process of acquiring the knowledge, al-Sanūsī draws attention to the heart as much as the reason and that shows that he is in the effort of combining these two. Summary: Muḥammad ibn Yūsuf al-Sanūsī is a scholar raised at the Maghreb geography. Although al-Sanūsī, living in the 9th/15th century, gave a lot of work in different fields, his theologian identity became front-line. By standing against the innovation that he had seen during his era, he wrote many beliefs works. Among these works, the relation of maʿrifat Allāh-reason attracts attention. al-Sanūsī thinks that the most important means of delivering to maʿrifat Allāh is deduciton. According to him, the deduction is “to reveal the known to reach the desired thing or to arrange two or more works”. If we evaluate this definition in terms of Asʿharī tradition, we will see that al-Sanūsī is in the effort to emending the definition of his al-Qāḍī al-Bayḍāwī’s definition who is his contemporary. al-Bayḍāwī described deduction as ‘to organize things that are not known to be known’. al-Sanūsī made a contribution to this recognition. He has adopted the arrange part completely and also add the waʿẓ expression into that. The reason why al-Sanūsī goes to such a separation is the reason for trying to explain the functioning of the reason in a logical form. In the logical sense, the thought consists of envision and confirmation. From these concepts that constitute thought, envision refers to waʿẓ, and confirmation refers to arrange. If the definition of al-Bayḍāwī is accepted as valid, the envision in reason is incomplete. This shows the importance that al-Sanūsī gives to the functioning of the reason in terms of the achievement of the maʿrifat Allāh. The confirmation made without envision can lead a person to imitation. Therefore, the deduction made by waʿẓ must be taken into account. It can be imagined groundlessly that in the definition of deduciton which al-Sanūsī made, he had an understanding of reason that doesn’t base on Allah. However, al-Sanūsī has never broken the Asʿharī tradition in this matter. According to al-Sanūsī, both the deduction and the knowledge formed as a result of this, is Allah’s creation without means. There is no influence of deduction on knowledge and also the knowledge on deduction. Also, the human has no influence neither in inference nor knowledge. It seems to be contradictory to the definition of such a discourse. However, he made his interpretations within the framework of the understanding of the omnipotence that the Asʿharites had drawn. It is unthinkable that Allah, who created everything and even man’s actions, can’t be imagine that doesn’t create thought. Intellect produces knowledge, but Allah creates both intellect and the knowledge produced by intellect. al-Sanūsī, while describing deduction, said that it could be produced with waʿẓ in the sense of envision. However, there is another very important concept that creates a conception from his point of view, which is “judgment”. According to him, judgment is “the proof or negation of something”. The phrases “the universe is created” or “Allah is not created” are the examples of a proof or negation of an issue. See, this is a judgment. In this sense, envision is a road to judgment. That is, the information obtained by envision reaches a judgment in the forms of the reason. al-Sanūsī classify the judgment in to three: lawful, ordinary, intellectual. The lawful judgment is the salutation of Allah with the demand related to the actions of the amenable, not being good deed or sin or waʿẓ. Ordinary judgment is the link between the existence or absence of a state and the existence or absence of another state. The most important of these three judgments is the intellectual judgment. As for the intellectual judgment, it is the proof or the negation of a work without waʿẓ and repetition. It is separated from lawful judgment without being waʿẓ and separated from ordinary judgment with being not repeated. In this sense, if the mind needs the examination or repetition while deciding for a work’s certainty or negation, this kind of a judgment is not lawful or ordinary but it is intellectual judgment. The reason judges either a work’s certainty or absence together, or accepts only the certainty or accepts the negation. According to al-Sanūsī, having the right to comment on belief is pertain to intellectual judgment in the first place. al-Sanūsī takes the maʿrifat Allāh to the center in matters related to the place of reason and examines the relation of the maʿrifat Allāh with these three concepts. What al-Sanūsī tends in doing so is that to show that there is an inherent meaning of reason as well as having relevance of knowing some things. As a result, according to al-Sanūsī, knowing these three parts of the intellectual judgment is the reason itself. Anybody who does not know these, is the person without reason. al-Sanūsī thinks that it is necessary for the amenable to know the intellectual judgments and its parts. This necessity is to make the amenable separate the things about Allah or his prophets related to necessity, permissible and impossible attributes; but also, the things exist within the limits of intellectual judgment or not. The amenable who know these has evidence and thereby can defeat the doubts that may have formed or may will form in him. al-Sanūsī also emphasizes the deduction of reason to reach the maʿrifat Allāh with reason. According to him, it is the best deduction method in terms of the evidence that Allah exists is that the deduction from causing agent to cause and the deduction from one correlative to another The acceptance of the possible entity has agent who wills its existence, oppose to the Fakhr al-Dīn al-Rāzī, that this proposition is whether imperative or not. According to him, these propositions are not imperative, they need deduction. In this respect, deduction is necessary for the maʿrifat Allāh. The reason which is considered in the sense of logic in al-Sanūsī is not a structure which merely functions as a analogy and a deduction. On the contrary, according to al-Sanūsī, there is a direction going towards the heart from the point of reason and it seems that the heart is used in meaning of reason. This is an example of al-Sanūsī’s attempt to combine mystical knowledge with reason and legal injunction. This is a remediation project in terms of his time. (shrink)

В монографии рассматриваются интерпретативные стратегии деконструкции, их историко-философские истоки, а также их значение для постметафизического мышления. Для научных работников, студентов и аспирантов.

A lecture about the troublesome questions of identity, authenticity and trust.